Ik ben geboren in Hengelo op 24 september 1971, waar ik de eerste drie jaar van mijn leven heb gewoond. Daar weet ik weinig meer van. We verhuisden naar Uden waar ik voor het eerst een hockeystick heb aangeraakt. Eigenlijk wilde ik liever op paardrijden, maar dat mocht niet van mijn moeder. Veel te duur! Stel je voor dat mijn twee jongere broertjes ook wilden paardrijden, dat konden we echt niet betalen (ze gingen uiteindelijk op waterscouting en basketbal). Ik maakte een plakboek met paardenplaatjes en echt paardenhaar en ging ondertussen met een vriendinnetje mee naar een hockeytraining. Zij zat al op hockey en ik na de training ook. Zo gaat het met Falderie in 'Hockeyhobbels en kunstgrasknieën', het eerste deel in de I love hockey-serie, ook.
Ik wist nooit wat ik wilde worden en vond heel veel dingen leuk. Een studie kiezen is dan hartstikke lastig! Bedrijfskunde was een beetje van alles wat, dat zou wel goed komen. In Groningen heb ik een heel leuke tijd gehad en met een kleine vertraging rondde ik mijn studie af. Maar eigenlijk wist ik nog steeds niet wat ik wilde. Ik ging wonen en werken in Amsterdam en in die periode heb ik de opleiding 'Schrijven voor kinderen' bij Script+ gevolgd. In 2009 won ik de hockey-schrijfwedstrijd van uitgeverij Ploegsma. De eerste prijs was een boekcontract (dat je verhaal een echt boek wordt met een harde kaft en in de winkel ligt). Dat was het begin van de I love hockey-serie die uit negen delen bestaat.
Ik kreeg regelmatig mailtjes van meiden die niet hockeyden maar wel mijn boeken lazen. Dat waren vooral voetbalmeiden. Ik vond dat zij ook een eigen reeks verdienden: Voetbalgekke meiden. In die serie zijn drie boeken verschenen en in elk boek geeft een goede voetbalster tips waar je iets aan hebt.
Mijn laatste boek heet 'De woonbootbende'. Een boek voor jongens en meiden. In twaalf verhalen leer je Roef en de rest van de bende kennen. Samen beleven ze allerlei avonturen: zo doet Roef mee aan een zwemwedstrijd voor een goed doel, wint Roefs vader met een prijsvraag een minivakantie in een 'gewoon' huis en vissen ze met z'n vijven met een magneet, in de hoop zo veel mogelijk geluksmuntjes te vinden...
Dat ik over woonbootkinderen schrijf, is niet toevallig. Samen met mijn vriend, vier kinderen, twee honden en twee katten woon ik op een boot in Amsterdam. De woonboot heeft een lange glijbaan die uitkomt in de Amstel.
Behalve kinderboeken schrijf ik voor Stichting OOPOEH verhalen over opa's en oma's die op de hond van een ander passen en daar heel gelukkig van worden
In mijn vrije tijd klus ik aanmijn boot en ga ik graag een stukje wielrennen of hardlopen.
Wil je meer over mij weten? Stuur me dan een email met je vraag! Ik ben dol op vragen!